کی هستی
کی هستی که اینقد، اثر داری رو من
که نزدیکی مثل، یه رؤیای روشن!
کی هستی که دستات، شفا می ده دردو
به تو کوچ کردم، از این فصلِ سردو...
منو از شکایت، به طاقت سپردی
تو این حال خوبو، به خونه آوردی
اثر داری انگار، رو آرامش خواب
رو موسیقی شب، روی نور مهتاب
اثر داری انگار، رو بغضی همیشه
یخ قلبم آروم، با تو آب می شه
از اون موقعی که، تو اینجا نشستی
می پرسم سکوتو، ببینم کی هستی
می پرسم تو رو از، دو تا چشم معصوم
از آرامش تو، دل من شد آروم
تو بارونی کردی، کویر خیالو
تو پیوند دادی، جنوب و شمالو
منو از شکایت، به طاقت سپردی
تو این حال خوبو، به خونه آوردی